Μηχανη του δυσμενους ερωτα

Είμαι μια μηχανή σε ένα τεράστιο εργοστάσιο.
Απο το μέγεθος και τη φωτεινότητα μου φαίνεται να κάνω την πιο σημαντική δουλειά ανάμεσα στα άλλα μηχανήματα.
Τα εξαρτήματά μου γυαλισμένα και λαδωμένα και οι εργάτες πάντα κοντοστέκοται και κοιτάνε αν όλα λειτουργούν σωστά.
Πολλοί εργάτες έχουν περάσει απο τα γρανάζια μου, μονάχα έναν έχω τραυματίσει στο ιστορικό μου. Άθελά μου, μπλέχτηκε στον κινητήρα μου.
Πολλοί έχουν περάσει μα κανείς δε μένει, κοντοστέκεται και πηγαίνει στο μηχανημά του.
Φαίνεται πως είμαι νέας γενιάς . Αυτόματο. Δεν χρειάζοαι χειρονακτικές εργασίες απο άλλους.
Η σημαντικότητα μου είναι οτι είμαι πέρασμα. Πέρασμα εργατών.
Κάθε φορά που έρχεται νεος στη δουλειά πρέπει να αλλάξει για λίγο καιρό τις τσιμούχες μου και άν το κανει καλά του ορίζουν δική του μηχανή. Οχι εμένα. Άλλη. Πάντοτε αλλη.
Ειμαι το μηχάνημα που τους εκπαιδεύει για το τι πρέπει να γίνουν και όταν τα καταφέρουν φεύγουν. Γιατι μη ξεχνάτε , είμαι αυτόματο.
Δινω χωρις να παίρνω και αυτό δεν το εκτιμάει κανείς στις μέρες μας.
Έχουμε μάθει στον συμπλέκτη βλέπεις, και στην κατανάλωση ακριβής βενζίνης.
Αυτα τα καινούρια τα enviromental friendly δεν εχουν μπει ακομα στη κουλτούρα μας.
Τα σνομπάρουμε.
I'm shutting the power off.
Bye.