Σχολεία :Συλέκτες διανοητικά καθηστεριμένων καθηγητών

Τα περισσότερα παιδια,και ο εαυτος μου μεσα σε αυτά,οταν έρχεται η στιγμη να πανε για πρωτη φορα στο σχολείο σκέφτονται ποσο ομορφα θα ειναι, οτι θα μάθουν γράμματα , οτι θα κάνουν φίλους ....Ύπαρχουν βέβαια και τα πιο ανασφαλή που σκέφτονται αν θα ταιριάξουν,αν θα τους κοροϊδεύουν,οτι θελουν την μαμα τους μαζί τους κλπ. Όλα τα παιδια ξεκινάνε με την ίδια αισιοδοξία,τις ίδιες ελπίδες και τα ίδια μοναδικά για τον καθένα όνειρα θεωρώντας τους εαυτούς τους πλέον αρκετά μεγάλους να κατακτήσουν όλον τον κόσμο,οτι οι δάσκαλοι -και στην συνέχεια καθηγητές -θα αποτελέσουν πρότυπα προς μίμηση για αυτους, μέντορες. Πόσο λάθος κάνουν...Πόσο λάθος έκανα και γώ..!

Μαθήτρια Γ΄ Λυκείου πλεόν,στην πιο κρίσιμη χρονιά της ζωής μου οπως μου λένε όλοι,τα πράγματα φαντάζουν λιγότερο ουτοπικά απο τότε,περισσότερο ρεαλιστικά με μια δόση της άσχημης αλήθειας να τρυπάει τις φλέβες μου κάθε μέρα και πιό βαθειά στην φυλακισμένη ονειροπόλα καρδιά μου.

Όλα όσα περιμέναμε απο τους δασκάλους/καθηγητές αποδείχθηκε να είναι όλα μια οικτρή απάτη. Αναγνωρίζω οτι το εκπαιδευτικό σύστημα οτι μας έμαθε να ξεχωρίζουμε τα σύμβολα που όρισαν οι προγόνοι μας για να επικοινωνούμε μεταξύ μας σαν ανθρώπινα όντα.Μας εμαθε να γράφουμε και να κάνουμε υπολογιστικές πράξεις μαθηματικών που οι περισσότερες απο αυτές δεν έχουν βάση στην λογική ουτε εφαρμόζονται με κάποιο τρόπο στην ζωή μας,ειναι ενας φαύλος κύκλος ωστε να αποφοιτούν μαθηματικοί για να διδάξουν και πάλι απο την αρχή.Μας τα έμαθε πραγματικά όμως ; Ενα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων δέν ξέρουν ορθογραφία και ένα μικρότερο,καθόλου ομως ασήμαντο,δεν ξέρει καν να διαβάζει ή δεν έχει βγάλει το Δημοτικό.! Γιατι συμβαίνει αυτο ;

Απο προσωπικές εμπειρίες φτάνω στο συμπέρασμα οτι κάθε καθηγητής/δάσκαλος που είχα ποτε , είχε την πεποίθηση οτι ασκούσε ενα επάγγελμα-υποχρεωτικά βεβαια γιατι επρεπε να ζήσει,να κερδήσει τα προς το ζήν- και οχι ενα ΛΕΙΤΟΎΡΓΗΜΑ . Δεν λάμβανε υπόψην οτι ειναι υπεύθυνος για την μεταλαμπάδευση όχι μονο γνώσεων και πληροφοριών αλλα και ηθικών αξιών ,δεν λάμβανε υπόψην οτι ειναι υπευθυνος για την εξέλιξη των παιδιών ως πολίτες,κοιτούσε μονάχα να περάσει η ώρα να πάει στη «θαλπορή» του σπιτιού του και να συνεχίσει την ζωή του. Ο καθένας απο αυτούς φαινόταν να έριχνε το βάρος της μεταλαμπάδευσης γνώσεων στον καθηγητή της επόμενης χρονιάς και αυτός με τη σειρά του στον επόμενο λες και κανείς τους δεν είχε την υποχρέωση να ασκήσει σωστά το επαγγελμα/λειτουργημά του.Και να φανταστείς όλοι αυτοί πληρώνονται..

Εκτος αυτού κυριότερο, κατα την γνώμη μου, προβλήμα του συστήματος εκπαίδευσης ειναι η συλλογή, που έκανε και συνεχίζει μεχρι και σήμερα, διανοητικά καθηστεριμένων καθηγητών με ατελείωτα ψυχολογικά προβλήματα που τα μεταφέρουν και μεσα στην τάξη,ψυχικά προβλήματα μερικές φορές κ.α Όλα αυτα συντελούν στην σημερινή νεολαία που ΕΣΕΙΣ πλάσατε και δεν φύτρωσε ξαφνικά μια μέρα..!

Συγκεκριμένο περιστατικό «δασκάλας» με ψυχικά προβλήματα το οποιο χαράχτηκε ανεξήτηλα στην μνήμη μου αντιμετώπισα στην τελευταία τάξη του Δημοτικού. «Δασκάλα τοτε- και σήμερα- γυμναστικής θεώρησε σωστό και πρέπον να πετάξει ενα παιδικό καρεκλάκι στο κεφάλι ενος παιδιού Δημοτικου γυρω στα 8 χρονών για άγνωστους λόγους.Περίμενα την απομακρυνσή της απο το σχολικό περιβάλλον,περίμενα να της πάρουν την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος-ειδικα οταν είχε να κάνει με τόσο μικρα και ευαίσθητα παιδιά-,περίμενα το κράτος να αποδώσει δικαιοσύνη!! Όμως και πάλι πόσο λάθος ήμουν...!Η συγκεκριμένη «δασκάλα» οδηγήθηκε στο δικαστήριο, μετα απο μηνύσεις των γονέων του παιδιού προς το προσωπό της, και με τον ισχυρισμό οτι έπασχε απο κάποια ψυχική ασθένεια και οτι βρισκόταν σε κάποια θεραπεία χαπιών-ψυχιατρικής συνταγης τονίζω-αφέθηκε ελεύθερη χωρις καμία τιμωρία.Νά η δικαιοσύνη του κρατους !! Αλλα τι παραπάνω να περίμενα απο το κράτος οταν το ίδιο το σχολείο συγκάλυψε το γεγονός και το έκρυψε;οταν οι υπόλοιποι γονείς με την νοοτροπία του «Που να μπλεκομαι τώρα» δεν αντέδρασαν;οταν ο ίδιος ο διευθυντής δεν ήθελε να καλεστεί συμβούλιο...; Μετά απο κινήσεις κάποιων συνειδητοποιημένων γονέων και αρκετα θαραλέων να αντιμετωπίσουν τα κρυφά,σκοτεινά και καλυπτόμενα απο ‘ολους γρανάζια του θεσμού αυτου η κυρία αυτη απομακρύνθηκε απο το σχολικό περιβάλλον για έναν χρόνο-να ηρεμήσουν τα πράγμματα- και ύστερα ξαναεπέστρεψε με το ίδιο αυταρχικό και προβληματικό της στυλάκι.

Στο γυμνάσιο τα πράγματα ήταν πιο υποφερτά.Οι καθηγητές/τριες δεν πετούσαν πια καρεκλάκια αλλα γεμάτες στυλούς κασετίνες σε κεφάλια συμμαθητών μου,μαρκαδοράκια του πίνακα και άλλα τέτοια μικροπράγμμα..Εκεί που ήταν πραγματικά χειρότερα απο το Δημοτικό ειναι στον τομέα των γνώσεων.Δεν τους ενδίεφερε να καταλαβαίνει η τάξη το περιεχόμενο του μαθήματος ούτε εξηγούσαν το τι προσπαθούσαν να μας μάθουν με κάποια μεθοδολογία,καποιο τρόπο σκέψης απλά παρέθεταν κάποιες πληροφορίες στην επιφάνεια του πίνακα ή στο μυαλό μας και μας άφηναν να ανακαλύψουμε εμείς τα κρυφά μηνύματα της διδασκαλίας τους ... Το ίδιο το περιεχόμενο της διδασκαλίας για την ακρίβεια..Στο τέλος του γυμνασίου φτάνοντας πλέον στα 9 χρόνια ληψής μόρφωσης,γεμάτης κενά και απορίες θεωρηθήκαμε άξιοι να πάμε στο Λύκειο.!

Στο Λύκειο πλέον όλοι είχαν περισσότερες απαιτήσεις απο εμάς οι γονείς,οι καθηγητές,η ίδια η κοινωνία γιατι τοσα χρόνια λεει κάνουμε τα ίδια και τα ίδια ,μεγαλώσαμε πια και ωριμάσαμε και άλλα τέτοια μαργαριτάρια.Βέβαια στο Λύκειο υπήρχαν και συνειδητοποιημένοι καθηγητές που πραγματικά είχαν επίγνωση του λειτουργηματός τους,ειχαν γνώση απο ψυχολογία παιδιού-γιατι στο κατω κατω παιδια είμαστε ακομα,οσο και να θέλουμε να μεγαλώσουμε- και ξέροντας οτι το προβληματικό συστημα δεν μας εφοδίασε με τα απαραίτητα είχαν όλη την καλή θέληση και το μεράκι να μας ΔΙΔΑΞΟΥΝ !! Αυτοι βέβαια ζήτημα να ήταν 2-3ς.Ρίχνοντας μια ματιά σε όλα αυτα τα χρόνια τους επικροτώ και τους θαυμάζω για την προτοβουλία τους να ξεχωρίζουν ενω θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη αυτη η συμπεριφορά.! Τι ειρωνία! Παράλληλα κάποιοι άλλοι λόγο σύνδομο κατωτερότητας,διανοητικής καθηστέρησης ή πλήρης άγνοιας παιδαγωγικού συστήματος αρέσκονταν στο να μας υποβιβάζουν με υβριστικές εκφράσεις,να μας κάνουν ψυχολογικό πόλεμο για τις επιδόσεις μας, να προσπαθούν να μας πείσουν για την κατωτεροτητάς μας απέναντι στο πνευματικό τους πλούτο, να μας επιτίθενται λεκτικά για την έλλειψη καλλιτεχνικών ευαισθησιών που ισχυρίζονταν οτι μας διέπει,για την αγνοιά μας για «μεγάλα» ονοματα οπως Καβάφης,Ρίτσος κλπ- λες και κάθησε κανείς να μας τους αναφέρει ποτέ-, και πληθώρα τέτοιων προφάσεων για την «ποιοτητά» μας. Καθηγητές καταπιεστικοί που περνάνε στο υποσυνειδητο μας μια ιδεα μετριότητας και ανικανότητας επίτευξης μεγάλων έργων που οι περισσότεροι απο μας συμβιβάζονται λίγο πριν το τέλος με την «μετριοτητα» αυτη που τους επιβάλανε και εγκαταλείπουν κάθε ελπίδα,κάθε θέληση,κάθε όνειρο και απλά «αποτυγχάνουν».

Αυτο ειναι το σύστημα
º Συλλέκτες :το κράτος δηλαδή η κοινωνία
º Συλλογή : Διανοητικά καθηστεριμένοι καθηγητές
º Τα μέσα η αλλιώς θύματα: το παιδί σου,το παιδί μου , η νεολαία μας.



Οι περισσότεροι χλευάζουν αυτες τις καταστάσεις σαν αστείες σχολικές αναμνήσεις ομως κάποιος κάποτε πρέπει να το πάρει στα σοβαρά. !
by amalia