Εδώ αλλού

Μαραθώνιος ονείρων
ο ένας εφιάλτης μετα τον άλλο
πρωταθλητής πάντοτε εσύ

Έρχεσαι απρόσκλητος κάθε βράδυ
και φέρνεις τα ανω κατω στο ασυνείδητο.

Σε ξορκίζω να φύγεις ολημερίς
κάνω ξόρκια και μάγια για να προστατευτω
μα εσυ σαν μάγος δυνατός τρυπώνεις παλι στο μυαλό μου

Στων ονείρων τον τόπο ξεκινάει ο εφιάλτης μου
σου δίνω πάντα το πολύ και συ πάντοτε το λιγο
και το λιγο μερικές φορές ειναι χειρότερο απο το τίποτε

Στέκεσαι εκεί μα στα αλήθεια είσαι αλλού
Εγώ στη μια μερια του κρεβατιού και συ στο χείλος,
πάντοτε στο φεύγα, μένοντας

" Συναισθηματική πτώχευσις "

Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να σας ανακοινώσω πως κλείνουμε.
Τα χρηματοκιβώτια που φυλάνε τις αποταμιεύσεις της εμπιστοσύνης μας αδειάσανε.
Οι δανειζόμενοι μας αποδείχθηκαν άφραγκοι ειλικρίνειας.
 οχι προς εμάς μα στους ίδιους τους τους εαυτούς.

Δάνειο μετά το δάνειο για να ξεχρεώσουν το πρώτο δάνειο της συγνώμης τους.
 Ανώφελο.
Το κεφάλαιο που τους διαθέσαμε έγινε καπνός.
 Οπως και οι ίδιοι. Κάψανε οτιδήποτε στο πέρασμά τους.

Η επιχείρηση χρεοκόπησε, ετσι σκεφτήκαμε να βάλουμε τόκους στους τυπικούς πελάτες μας.
Δεν είχαμε αλλη επιλογή, έπρεπε να προστατεύσουμε την μη διάλυση μας.
Οι καημένοι πληρώσανε αλλονών καμώματα και εμείς δίχως δισταγμό παίρναμε πισω οτι μας ανήκει απο λάθος θύματα.
Οι υπεύθυνοι το έσκασαν ενω οι σωστοί πελάτες δεν άντεξαν την άδικη εκμετάλλευση και μετέφεραν σε άλλη τράπεζα την εμπιστοσύνη τους.
Πλεον μείναμε χωρις εμπιστοσύνη για κανέναν,ουτε για μας τους ίδιους και δηλώνουμε :
" Συναισθηματική πτώχευσις "